Toon en Rick studeren Creatieve Technologie bij ROC Nijmegen. Ze werken aan een bijzonder afstudeerproject: een mobiele, inklapbare couveuse voor een volwassene.

Toon Rood en Rick Meijer werken sinds medio januari een half jaar aan hun afstudeeropdracht: een mobiele, opklapbare couveuse voor een volwassene. Ze zijn vierdejaars studenten Creatieve Technologie bij ROC Nijmegen. Deze studie is een combinatie van elektrotechniek, human technology en mediavormgeving. Studenten van deze niveau 4 opleiding werken aan eigen projecten en vragen van bedrijven.

‘We hebben tijdens de opleiding al een aantal opdrachten voor bedrijven met zijn tweeën gedaan’, zegt Rick. Hij opent zijn telefoon en leest: ‘Een voetbaltafel, een hydraulische grijpkraan, een grijper voor de kermis, een flipperkast en nog veel meer.’

 

Zelfstandig werken

Zelfstandig werken hebben de studenten geleerd vanaf de eerste dag van hun opleiding. ‘Het was wel even wennen toen we hier vier jaar geleden binnenkwamen’, vertelt Toon. ‘Je moet vanaf het begin zelfstandig aan de slag. Natuurlijk zijn er de docenten waar we met vragen terecht kunnen, maar we moeten zelf bedenken hoe we iets aanpakken.’

 

Volwassene in couveuse

Nu werken Toon en Rick aan hun afstudeerproject: een mobiele, opklapbare couveuse. Is het mogelijk om voor ons een mobiele, opklapbare couveuse te bouwen waarin een volwassene op een ziekenhuisbed past? Aldus de vraag vanuit het Centrum Perinatologie van Radboudumc Nijmegen. Perinatologie richt zich op de medische zorg voor moeder en kind in de periode voor én na de geboorte.

Aandacht voor onderzoek

‘Het ziekenhuis gaat deze couveuse gebruiken om langs alle universitaire ziekenhuizen in Nederland te toeren. In de couveuse ligt dan een arts of verpleegkundige die geld inzamelt voor All4Small’, verduidelijkt Rick.

All4Small is opgericht door kinderartsen, neonatologen en verpleegkundigen om kwetsbare, pasgeboren kinderen beter te helpen en om aandacht te vragen voor onderzoek dat hun levenskansen vergroot. ‘Een mooi maatschappelijk doel, dat vind ik wel belangrijk’, zegt Rick, die er meteen aan toevoegt dat hij zelf ook een couveusekindje was.

Eenvoudig op te bouwen

Van het ziekenhuis kregen Rick en Toon een aantal eisen waaraan de couveuse moet voldoen: Mobiel, stabiel, modulair en op te bouwen door mensen, die niet technisch zijn. Ook moet de couveuse op verschillende bedden passen, want de afmetingen daarvan zijn per ziekenhuis verschillend.

‘We hebben een eerste 3D-ontwerp gemaakt op de computer en ook nog een model van karton, zodat we de mensen van het Radboudumc goed konden laten zien hoe alles werkt’, vertelt Rick.

‘Dat idee hebben we gepitcht. We kregen groen licht en konden aan de slag. We kregen een budget om ons idee uit te voeren. Met dat geld konden we materialen kopen.’

Stabiele wand

Toon legt uit hoe hun systeem werkt: ‘We hebben gekozen voor plexiglas. Elke wand bestaat uit plexiglaspanelen, die verticaal met scharnieren zijn verbonden. Deze met elkaar verbonden panelen zijn weer onderling te koppelen via een schuifsysteem. Zo bouw je een wand op die uiterst stabiel is. In de plexiglaswanden maken we uitsparingen voor lucht en voor het aangeven van eten en drinken. Het geheel wordt op een bed-ombouw geplaatst, omdat die per ziekenhuis verschilt hebben we de wanden flexibel gemaakt, zodat ze perfect kunnen worden aangepast aan de maat van het bed.’

Overleg met opdrachtgevers

Elke maand overleggen Toon en Rick met hun opdrachtgevers. Rick: ‘Dan vertellen we hoever we zijn, waar we tegenaan lopen, welke oplossingen we bedacht hebben. Het duurde best lang voordat we alle materialen binnen hadden. Sinds dat het geval is kunnen we lekker vooruit.’ 

‘De couveuse bouwen is nu een kwestie van passen, meten, schroeven en lijmen. Puur uitvoeren van wat we bedacht hebben’, vult Toon aan.

Handleiding schrijven

‘Het enige wat we nog echt goed moeten doordenken is hoe straks op locatie alles zo efficiënt mogelijk kan worden gemonteerd en gedemonteerd’, merkt Toon op. ‘Daar moeten we nog een handleiding voor schrijven die voor iedereen begrijpelijk is.’

Overigens hebben Toon en Rick het systeem zo ontworpen dat het maar op één manier in en uit elkaar kan. De keuze voor een koffer of een kist om alles te vervoeren is nog niet gemaakt. Het wordt in elk geval een verpakking, die ervoor zorgt dat alle spullen steeds onbeschadigd heen en weer kunnen. En dat die kist of koffer op wieltjes loopt spreekt vanzelf.